Մենք դեկտեմբերի 25-ին դրել ենք տոնածառ, զարդարել կարմիր և արծաթագույն խաղալիքներով, կարմիր աստղով։
Ամանորը մենք մեր տանն ենք անցկացրել։
Հունվարի 2 ին ձյուն եկավ, մենք շատ ուրախացանք, եղբայրներիս և քույրերիս հետ ձնագնդի խաղացինք։
Տատիկի դրած թթվի մեջ հանդիպեցին ծաղկակաղամբը և կաղամբը։ Նարանք իրար հետ ընկերացան և միմյանց մասին պատմեցին: Ծաղկակաղամբն իր մասին այնքան էլ չպատմեց, մտածեց ,որ ինքը խուճուճ է ,որ կաղամբին կարող է խճճել։ Մի անգամ նա մտածեց կաղամբին վախեցնի, այդ օրը նա բոլոր լույսերը անջատեց , իսկ կաղամբը վախեցավ։ Ուզեց գնա ծաղկակաղամբի մոտ , իսկ ճանապարհին ծաղկակաղամբը իրեն խճճեց և վախեցրեց։
Մկների ժողովը Աթաբեկ Խնկոյան
Կատվին նամակ գրիր և զգուշացրու թե մկներն ի՞նչ են որոշել անել:
Բարև սիրելի կատու, ես լսել եմ , որ մկները որոշել են քո վզից զանգ կախեն, որ հենց դու գնաս իմանան և փախչեն։ Զգուշացիր։
ԽՈԶՆ ՈՒ ԱԳՌԱՎԸ Աթաբեկ Խնկոյան
Մի դարավոր կաղնու տակ
Խոզը ագահ ու անհագ,
Այնքան կաղին զխտվեց,
Որ ցած ընկավ ու փռվեց:
Զարթնեց քնից ու տակից
Ծառը փորեց արմատից:
Ի՞նչ ես անում, այ անգետ, —
Ագռավն ասաց վերևից: —
Խա՞ղ ես անում ծառի հետ,
Կչորանա արևից:
Չորանում է` չորանա,
Ինձ ի՞նչ օգուտ` զորանա,
Միայն կաղին ունենամ,
Ուտեմ, պառկեմ, գիրանացմ:
Այ ապերախտ կենդանի,
Ով քեզ նման վիզ ունի`
Իր կույր աչքով չի տեսնի,
Որ կաղինը հյութալի
Լոկ այս ծառն է ձեզ տալի, —
Ագռավն ասավ խոզուկին,
Էն կախ գլուխ կուզիկին:
Դարավոր-տարիներ շարունակ դարերով
Ագահ-անկուշտ
Անհագ-չկշտացող
Անգետ-չգիտեցող
Զորանա- Զորությունը ավելանալ
Գիրանամ-չաղանալ
Ապերախտ-երախտամոռ
Կուզիկ-կռացած
Առակից դուրս գրիր այն քառատողը, որտեղ կա՝ չորանա, զորանա, ունենամ, գիրանամ բառերը:
_ Չորանում է` չորանա,
Ինձ ի՞նչ օգուտ` զորանա,
Միայն կաղին ունենամ,
Ուտեմ, պառկեմ, գիրանամ
Գրի՛ր բառեր որոնք սկսվում են օ և ո տառերով:
ոտանավոր, որդան, որ, ոտք, ոզնի, որպեզի, որովետև, օգուտ, օդավակայան, օդ, օթաչու, օրորոց, որդ, որթ։
Նախադասությունը լրացրո՛ւ:
Իմ գնդակը գլորվում է, որովհետև կլոր է:
Ընկերս եկավ մեր տուն, որ դաս անենք:
Թռչունները չվում են տաք երկրներ, որովհետև ձմեռ է:
Գիտնականների մի մեծ խումբ կարծում է, որ Երկիր մոլորակը միլիոնավոր տարիներ եղել է առանց ջրի: Հետո, դարձյալ միլոնավոր տարիների ընթացքում մեր մոլորակը տիեզերքից ենթարկվել է բազմաթիվ <<ռմբակոծությունների>>, այսինքն, հազարավոր երկնաքարեր են ընկել մեր մոլորակ: Այդ երկնաքարերը պատված են եղել սառույցով, և, ընկնելով Երկրի վրա, սառույցը հալվել է ու դարձել ջուր: Այս տեսակետն, իհարկե, վերջնական ապացուցված չէ: Գիտնականներն անգամ փորձում են հասնել տիեզերք, վերցնել երկնաքարերի սառույցի նմուշն ու դրա բաղադրությունը համեմատել մեր ջրի հետ: Միայն այդ համեմատությունը կարող է վերջնական պատասխան տալ այդ հարցին:
Աթաբեկ Խնկոյան
Բախտի բերմամբ,
Թե պատահմամբ,
Մի մեծ ագռավ
Մի գունդ պանիր
Դաշտում գտավ,
Կտուցն առավ,
Ծառին թռավ։
Օ՜, ի՜նչ պանիր, դեղին ոսկի…
Բայց դեռ չառած համը իսկի,
Աղվեսն անցավ ծառի մոտով,
Գերվեց, էրվեց պանրի հոտով։
Վազեց գնաց բերնի ջուրը,
Եվ թուլացան կուռն ու ճուռը,
Էն ժամանակ իրա ձևին,
Ծառի տակից, աչքն ագռավին,
Հեզիկ, նազիկ, Փափկամազիկ,
Բացեց լեզուն անո՜ւշ, մեղո՜ւշ։
Թափե՜ց, չափե՜ց շաքար ու նուշ։
Ես քո գերին
Քո էդ սևիկ
Վառ աչքերին,
Նուրբ ծալքերով
Զույգ թևերին։
Մի դու մտիկ,
Էդպես քթիկ,
Էդպես ճտիկ,
Մախմուր ագին,
Խաս ու ղումաշ,
Ատլասն հագին։
Գիտե՜մ, անշուշտ, իմ քուրիկի
Ձայնն էլ կըլի հրեշտակի։
Երգի, քուրիկ, մի ամաչի,
Իմ ուզածը մի մեծ բան չի։
Թե որ չքնաղ էդ տեսքիդ հետ
Երգելում էլ եղար վարպետ,
Օ՜, կդառնաս, իմ մաքրուհի,
Թռչունների մայր թագուհի։
Ագռավ ազին իրեն տված
Գովեստներից շշմած, ուռած՝
Ագռավային
Բկովը մին
Որ չկռռա՜ց,
Շողոքորթը ըռխեց, գնաց։
Հարցեր և առաջադրանքներ
Գերվել- Գերի վերցնել
Կուռ-ձեռքը
Ճուռ-ոտք
Մտիկ-նայել
Շողոքորթ-կեղծավոր
Ագռավը-միամիտ,աղվես-խորամանկ
Մի օր ագռավը դաշտից մի կտոր պանիր է գտնում։ Այդ պահին հայտնվում է աղվեսը և նրան սուտ գովեստներ է տալիս։ Ագռավը բերանը բացում է, որ երգի, պանիրը ընկնում է ցած։ Աղվեսը վերցնում և գնում է։
Ագռավն ու աղվեսը
Աթաբեկ Խնկոյան
Բախտի բերմամբ,
Թե պատահմամբ,
Մի մեծ ագռավ
Մի գունդ պանիր
Դաշտում գտավ,
Կտուցն առավ,
Ծառին թռավ։
Օ՜, ի՜նչ պանիր, դեղին ոսկի…
Բայց դեռ չառած համը իսկի,
Աղվեսն անցավ ծառի մոտով,
Գերվեց, էրվեց պանրի հոտով։
Վազեց գնաց բերնի ջուրը,
Եվ թուլացան կուռն ու ճուռը,
Էն ժամանակ իրա ձևին,
Ծառի տակից, աչքն ագռավին,
Հեզիկ, նազիկ, Փափկամազիկ,
Բացեց լեզուն անո՜ւշ, մեղո՜ւշ։
Թափե՜ց, չափե՜ց շաքար ու նուշ։
Ես քո գերին
Քո էդ սևիկ
Վառ աչքերին,
Նուրբ ծալքերով
Զույգ թևերին։
Մի դու մտիկ,
Էդպես քթիկ,
Էդպես ճտիկ,
Մախմուր ագին,
Խաս ու ղումաշ,
Ատլասն հագին։
Գիտե՜մ, անշուշտ, իմ քուրիկի
Ձայնն էլ կըլի հրեշտակի։
Երգի, քուրիկ, մի ամաչի,
Իմ ուզածը մի մեծ բան չի։
Թե որ չքնաղ էդ տեսքիդ հետ
Երգելում էլ եղար վարպետ,
Օ՜, կդառնաս, իմ մաքրուհի,
Թռչունների մայր թագուհի։
Ագռավ ազին իրեն տված
Գովեստներից շշմած, ուռած՝
Ագռավային
Բկովը մին
Որ չկռռա՜ց,
Շողոքորթը ըռխեց, գնաց։
Հարցեր և առաջադրանքներ
Գերվել- Գերի վերցնել
Կուռ-ձեռքը
Ճուռ-ոտք
Մտիկ-նայել
Շողոքորթ-կեղծավոր
Ագռավը-միամիտ,աղվես-խորամանկ
Մի օր ագռավը դաշտից մի կտոր պանիր է գտնում։ Այդ պահին հայտնվում է աղվեսը և նրան սուտ գովեստներ է տալիս։ Ագռավը բերանը բացում է, որ երգի, պանիրը ընկնում է ցած։ Աղվեսը վերցնում և գնում է։
Ֆրանսիական ժողովրդական հեքիաթ
(մաս 1)
Ժուկով-ժամանակով մի փոքրիկ, շատ փոքրիկ գյուղ կար: Էս գյուղի բնակիչներին կոչում էին բալզաթցիներ, որովհետեւ գյուղի անունը Բալզաթ էր: Նրանք շատ միամիտ մարդիկ էին:
Չէ, միամիտ չէին, ճիշտը որ ասենքխելքից մի քիչ պակաս էին: Գյուղամիջում մի եկեղեցի կար: Եկեղեցու բակում մոշի մի թուփ էր աճում: Թուփը տարեցտարի մեծանում էր, խոշորանում եւ եկեղեցու դուռը համարյա փակել էր. Մարդիկ հազիվ էին այնտեղ մտնում: Մի օր էլ գյուղացիները հավաքվում են ու որոշում եկեղեցին հեռացնեն, որ հանգիստ ելումուտ անեն: Գյուղի կանայք մի երկար, հաստ պարան են գործում: Տղամարդիկ պարանը երեք անգամ փաթաթում են զանգակատան շուրջը: Ահել-ջահել հավաքվում են, իրար կողքի շարվում, պարանից քաշում ու գոռում.
Մե՜կ-երկո՜ւ, քաշեցի՜նք, մե՜կ-երկո՜ւ, քաշեցի՜նք…
Քաշում են, քաշում, պարանը քիչ-քիչ ձգվում է, երկարում. բալզաթցիներն էլ մի երկու սանտիմետր հեռանում են եկեղեցուց ու կարծում են, թե եկեղեցին է շարժվել: Ուրախանում են ու գոռում.
8
Եկեղեցին տեղից շարժվո՜ւմ է:
Շատ որ ձգում են, պարանը կտրվում է, եւ բալզաթցիները իրար վրա են թափվում: Վեր են կենում, շորները թափ տալիս ու նայում եկեղեցուն: Նայում են ու շատ են զարմանում, որ եկեղեցին մի մատնաչափ էլ չի շարժվել: Առաջվա պես իր տեղում է նաեւ մոշի թուփը:
Հարցեր և առաջադրանքներ
Ես ապրում էի մի փոքրիկ տան մեջ
Առատ ու անփույթ,
Աշխարհքն ինձ համար կըլոր էր անվերջ,
Կեղևը կապույտ։
Նրանից հետո աչքըս բաց արի
Մի փոքրիկ բընում,
Տեսա՝ աշխարհքը հարդից է շինած,
Ու մայրս է շինում։
Մի օր էլ, բընից գըլուխս հանած,
Նայում եմ դես-դեն,
Տեսնեմ՝ աշխարհքը տերևից շինած,
Մեր բունը վըրեն։
Հիմի թըռչում եմ հեռո՜ւ, շատ հեռո՜ւ,
Ամեն տեղ գընում,
Բայց թե աշխարհքը ինչի՞ց է շինած—
Էլ չեմ հասկանում։
Առաջադրանքներ
1)Անծանոթ բառերը գրի՛ր word-ի էջում և online բառարանի օգնությամբ բացատրի՛ր:
2) Գրի՛ր այն բառը, որը կրկնվում է բոլոր քառատողերում:
3)Տրված բառերի համար գրի՛ր հակառակ իմաստ ունեցող բառերը.
Փոքր-
շինել-
հեռու-
վրա-
շատ-
գնալ-
4)Ինչպիսի՞ն է քո աշխարհը:
Մեդիատեխնոլոգիա
Paint նկարչական ծրագրով նկարի՛ր ստեղծագործությունը, ձայնագրի՛ր և ուղարկիր:
Ագապե Ավագյան 