Design a site like this with WordPress.com
Get started

Առաջին կանգառ:
Չափումներ, տեղից հեռացատկ։

https://www.youtube.com/shorts/iUtd1OFdbgM

Երկրորդ կանգառ։

Ուղղանկյունաիստ կամ  խորանարդ, մակերես

S=10×7=70մ²

Երրորդ կանգառ

Տվյալներ, պատկերումը աղյուսակի տեսքով, սյունակային դիագրամ


Չորրորդ կանգառ։
Բանավոր հաշվարկման  եղանակներ։

https://www.youtube.com/shorts/EIcIQM7uU58


Шум и Шумок

Много на свете всякого шума, да не каждый шум
своё место знает. Вот, к примеру, морской шум у берегов живёт, а зелёный шум в лесу листьями шумит.
Всем этот шум по душе. А есть ещё озорной шум по имени Шумиголова. Этот всегда старается туда
пробраться, куда не надо, — в театр, в школу. Сначала он как будто и маленький — не Шум, а Шумок. А потом, смотришь, — вырос до потолка, Большим Шумом стал.
С Большим Шумом вбежали ребята в класс, с Большим Шумом расселись по партам.
Из-за Большого Шума не услышали ребята, как
в класс вошла учительница. В руках она несла пачку книг.
— Что тут за шум? Тихо!
И как только сказала: «Тихо!», Большой Шум
сгорбился и опять превратился в маленький Шумок.
Тихо, спокойно стало в классе. Совсем пропал Шумок. Ушёл в раздевалку и спрятался в одежде. Там и живёт.
(По Е. Ильиной)

Մայրենիի ստուգատես: 4-րդ դասարան

1․ Բլոգումդ բա՛ց արա «Մայրենիի ստուգատես» էջը։

Գրավոր խոսքին ուղղված աշխատանքներ

Տեքստը գրավոր պատմի՛ր որևէ հերոսի անունից։
Օրինակ՝ Տեսքտը փոխադրի՛ր աղվեսի անունից։

«Պոչատ աղվեսը»

«Աղվեսն իր պոչը թողեց թակարդում և միտք արեց, թեոնց ապրի աշխարհումայդպես խայտառակվ: Եվորոշեց մյուս աղվեսներին էլ համոզել, որ ձեռքքաշենիրենց պոչերից: Նա բոլոր աղվեսներին հավաքեց ևսկսեց նրանց գլխինքարոզ կարդալ, որ կտրեն իրենցպոչերը, նախ` որովհետև գեղեցիկ չեն, ևերկրորդ` ավելորդ բեռ են: Բայց մի աղվես նրան պատասխանեց. «Է՛, բարեկա՜մս, դու մեզ այդ խորհուրդը չէիր տա, եթե դրանից օգուտ չունենայիր»:

«Պոչատ աղվեսը»

Ես իմ պոծը թողեցի թակարդում և միտք արեցի, թեոնց ապրեմ աշխարում այդպես խայտառակված: Եվ որոշեցի մյուս աղվեսներին էլ համոզեմ, որ ծեռք քացեն իրենց պոերից: Ես բոլոր աղվեսներին հավաքեցի և սկսեցի նրանց գլխին քարոզ կարդամ, որ կտրեն իրանց պոչերը, նախ որովհետև գեղեցիկ չե, և երկրորդ ավելորդ բեռ են: Բբայց մի աղվես նրան պատասխանեց. «Է՛, բարեկա՜մս, դու մեզ այդ խորհուրդը չէիր տա, եթե դրանից օգուտ չունենայիր»:

«Տարվա իմ ձեռքբերումները»

Բարև ձեզ, իմ անունը Ագապե է, ես սովորում եմ «Մխիթար Սեբաստացի» կրթահամալիրում ՝ Հարավային դպրոց-պարտեզում: Այս տարի ես անցել եմ չորրորդ դասարան և սովորել եմ շատ տարբեր բաներ: Մենք սովորել ենք երկու նոր առարկա՝ բնագիտություն և հայրենագիտություն: Հայրենագիտությունից մենք անցել ենք աշխարհի յոթ հրաշալիքները, առասպելներ, մարզեր և մարզկենտրոններ և սկսում ենք անցնել հայ թագավորների մասին: Բնագիտությունից մենք անցել ենք հրաբուխ, երկրաշարժ,հատակագծեր, պայմանական նշաններ, ջրոլորտ, նույն պես մարզեր և մարզկենտրոններ, գետեր և լճեր: Մայրենիից մենք սովորել ենք գոյականներ, բայեր, ածականներ: Անցել ենք տարբեր գրողներ՝ Հովհաննես Թումանյան,  Ջաննի Ռոդարի և Ղազարոս Աղայան : Պատմել և գրի ենք առել նրանց հեքիաթները, բանաստեղծություները և առակները : Մենք նաև ամեն ուրբաթ օրը կարդում ենք գիրք և նույնպես քննարկում ենք ու գրի առնում: Մաթեմատիկայից մենք անցել ենք մասշտաբ, կոտորակներ, արագության չափման միավոր,  սովորել ենք բաժանել և բազմապատկել մեծ թվերով: Լուծել ենք շատ խնդիրներ: Ընտրությունից ես ընտրել եմ կինո-ֆոտոն, մենք սովորել ենք շատ լավ նկարներ անել և գեղեցիկ  մոնտաժ անել: Տեխնոլոգիաից մենք սովորել ենք շատ լավ նկարել: Ես շատ եմ սիրում նկարել: Ես նաև գնում եմ թավջութակի, արդեն երորդ դասարան եմ թավջութակով բայց, հաղթել եմ շատ մրցույթ փարատոներ:

Ընտանեկան նախագիծ

  • Տեսանյութի կամ ռադիոնյութի տեսքով պատմի՛ր տարվա ընթացքում ընթերցածդ գրքերի ցանկը և համառոտ ներկայացրու դրանցից մեկը։

Բլոգի սպասարկում

  • Բլոգային կարողությունների հարցաթերթ /կազմում է դասավանդողը՝ առաջնորդվելով սովորողի բլոգին ներկայացվող պահանջների կարգով/։

Օդապարիկաամպ

Ես ապրում եմ գյուղում իմ տատիկի հետ: Բայց ես առաջ ապրում էի քաքաքում: Իմ անունը օդապարիկաամպ է ես չգիտես թե խի միշտ տխուր եմ:Ես շատ փոքր էր 1 տարեկան:: Իմ օրը ասյսպես է անցնում:

  • Տատիկ սա կարելի է խմել
  • — Ոչ
  • — Սա կարելի է ուտել
  • — Ոչ
  • — Եվ այսպես ես միշտ տխուր եմ:
  • Մի օր դպրոցականերկու երեխա էին եկան և ուշատիր հիացած իմ վրա նայեցին: Եվ ես շատ ուրախացա: Նրանք ասում էին: Ինչ սիրուն է: Ինչ քնքուշն է: Շատ լավն է: Եվ ես շատ ուրախացա: Եվ այսպես ամեն օր դպրոցական երեխաները գալիս են և քնքուշ բառեր ասում ինձ: Եվ ուշադիր հիացած նայում:

Это я

Меня зовут Агапе. У мена 10 лет. Я живу в Ереване. Я учусь в 4 классе, люблю свой класс. Моих родителей зовут Маргарита и Авик. Я очень люблю своих родителей. Мои папа и мама работают в фирме по продаже недвижимости, а бабушка работает бухгалтером на ферме Натал. Я люблю играть на музыкальных инструментах и ​​рисовать. Я хожу на виолончель в субботу. тдыхаю дома и делаю уроки в воскресенье. У меня ест друзья Ева, Шаке, Наре, Милла и Ева. Мая любимый фильм салдатик. Мои любимые города Ереван и Дилижан. Я Мечтаю стать музыкант, виолончелист

1. Миша ещё не ходит в школу.

Да

Нет нет он ходет

2. Миша живёт с бабушкой в Италии.

Да

Нет нет

3. Бабушкины друзья и родственники могут
называть её Маша.

Да

Нет нет

4. У Мишиной бабушки хороший характер.

Да да

Нет

5. Особенно Миша любит, как бабушка
готовит сладости.

Да

Нет нет

6. В прошлом году Миша встретился с
бабушкой.

Да да

Нет

7. Миша познакомился с Колей на зимних
каникулах.

Да

Нет

8. Коля старше Миши.

Да

Нет

9. Миша читал Коле интересные сказки и
рассказы.

Да

Нет

«Պաղպաղակե դղյակը»

 Մի Բոլոնիա քաղաք կար: Էս Բոլոնիա քաղաքի ամենա-ամենագլխավոր հրապարակում  մարդիկ  մի դղյակ էին կառուցել: Էս դղյակը հասարակ դղյակ չէր: Պաղպաղակից  էր: Քաղաքի բոլոր ծայրերից երեխաները փախչում-գալիս էին,  որ մի քիչ  լպստեն: Դղյակի տանիքը կաթնային սերուցքից էր, ծխնելույզներից բարձրացող ծուխը` ծուռմռտիկ շաքարից, իսկ ծխնելույզները` մրգաշաքարից: Մնացած ինչ կար-չկար պաղպաղակից էր` դռները պաղպաղակից էին, պատերը պաղպաղակից էին,  կահուքը պաղպաղակից էր:

Մի փոքր տղա բռնեց սեղանի ոտքը և սկսեց լպստել: Հետո էս տղան կերավ սեղանի մյուս ոտքը, էն մյուս ոտքը, իսկ երբ կերավ վերջին ոտքը, սեղանն իր ափսեներով ընկավ ուղիղ տղայի վրա… Ափսեներն էլ էին պաղպաղակից: Մեկ էլ քաղաքի պահակը տեսավ, որ դղյակի  մի պատուհանը հալչում է: Էս պատուհանի ապակիներն էլ  ելակի պաղպաղակից էին, դարձել էին վարդագույն առվակ ու հոսում էին իրենց համար:
— Վազեք այստե՜ղ, շուտ արե՜ք,- կանչեց պահակը երեխաներին:
Բոլորը վազելով եկան և սկսեցին լպստել վարդագույն առվակը, որ ոչ մի կաթիլ  չկորչի:

-Բազկաթո՜ռը: Ինձ բազկթոռը տվե՜ք,-աղաչում էր մի ծեր տատիկ, որ եկել էր պաղպաղակ ուտելու, բայց չէր կարողանում մոտենալ պալատին:- Բազկաթոռն ինձ տվեք, ես խեղճ, ծեր տատիկ եմ: Օգնեք ինձ: Բազկաթոռը տվեք: Հենակներն էլ տվեք, էլի՜:

Մի բարի հրշեջ վազեց-բերեց համով կրեմից պատրաստված բազկաթոռը: Էս տատիկը մի լա՜վ  ուրախացավ, շտապ-շտապ սկսեց լպստել բազկաթոռի հենակները:

Ի՜նչ լավ օր էր, է՜…Իսկական տոն էր Բոլոնիայում: Բժիշկների հրամանով այդ օրը ոչ մեկի փորիկը չցավեց:

Այդ օրվանից  երեխաները հենց երկրորդ բաժին պաղպաղկն են ուզում, ծնողները տխուր ասում են.

-Է՜, բարեկամս, քեզ երևի պաղպաղակե դղյակ է պետք, էն էլի, որ Բոլոնիայում է եղել: Այ, այդ ժամանակ դու կկշտանաս:
 

Սխալ արձագանք

Միայն թե չասեք, թե արձագանքը հրաշալի բան է, չգովաբանեք, մեկ է՝ չեմ հավատա: Երեկ ինձ տարան ծանոթացնելու դրանցից մեկի հետ: Ես սկսեցի թվաբանական հասարակ հարցերից:
_ Ինչքա՞ն կլինի երկու անգամ երկու:
_ Երկո՜ւ,- պատասխանեց արձագանքը՝ պատասխանելուց առաջ նույնիսկ չմտածեց:
_ Ինչքա՞ն կլինի երեք անգամ երեք:
_ Երե՜ք,-ուրախ բացականչեց հիմար արձագանքը:
Պարզ էր, որ թվաբանությունից բան չի հասկանում: Ես էլ որոշեցի նրան հնարավորություն տալ, որ ուղղի իր սխալը, ասացի.
_ Լսի՛ր հարցը և մինչև պատասխանելը կարգին մտածի՛ր:
_ Ո՞ր ն է մեծ ՝ Հռոմը, թե՞ Կոմո լիճը:
_ Լի՜ճը,- պատասխանեց արձագանքը:
_ Դե լավ, հանգիստ թողնենք աշխարհագրությունը: Անցնենք պատմությանը:
_ Ո՞վ է հիմնադրել Հռոմը՝ Ռոմո՞ւլը, թե՞ Կեսարը:
_ Կեսա՜րը,- բղավեց արձագանքը:
Այստեղ ես շատ բարկացա և որոշեցի վերջին հարցը տալ նրան:
_ Մեզանից ո՞վ ավելի քիչ բան գիտի՝ ե՞ս, թե՞ դու:
_ Դո՜ւ,-հանգիստ պատասխանեց արձագանքը:
Չէ՜, միայն թե չասեք, թե արձագանքը հրաշալի բան է, չգովաբանեք, մեկ է՝ չեմ հավատա: 

Հասած երկինքը

Երեխաներ, իմ խորհուրդը ձեզ՝ սիրեք ածականները: Մի՛ պահեք ձեզ էս անտանելի երկվորյակների՝ Մարկոյի և Միրկոյի պես, որ ծիծաղում են դրանց վրա: Երեկ, օրինակ, նրանք պետք է  ածականներ ընտրեին մի քանի գոյականների համար:
Այս ավազակները գրել  էին. «Կապույտ սերմ, կանաչ ձյուն, սպիտակ խոտ, քաղցր գայլ, չար  շաքարավազ, հասած երկինք…»:
Ու մեկ էլ  հանկարծ անտանելի որոտ լսվեց. «Գը՜մփ-գը՜մփ»: Էս ի՞նչ էր: Ոչինչ. էս երկինքը լսեց, որ ինքն արդեն հասել է, որոշեց, որ տանձ  ու խնձորի նման  գետնին պիտի թափվի: Վերևից հո չընկա՜վ: Տունը փլվեց, փոշու ամպ բարձրացավ: Հրշեջներն եկան, շատ չարչարվեցին, հազիվ էս  անտանելի երկվորյակներին փլատակների տակից հանեցին: Բա նրանց  կարել-կարկատելն ինչ դժվար էր, ախր նրանք մասերի էին բաժանվել: Երկինքն էլ մի կերպ իր տեղը դրեցին, որ  ծիծեռնակներն ու ինքնաթիռները  կարողանան այնտեղ թռչել:

Փոխեցին գլուխները

Արկոն և Միրկոն`այդ սարսափելի երկվորյակները,  չէին հարգում քերականությունը և տանել չէին կարողանում քերականական վարժությունները: Դժբախտներ, նրանք նույնիսկ չէին պատկերացնում, թե  ինչ կարող է գալ իրենց գլխին: Երեկ Ուսուցիչ Քերականը նրանց  հանձնարարել էր գոյականների մոտ բայեր գրել: Տեսեք, թե ինչ էին գրել այդ անպիտանները:
_ Կատուն ոռնում է։ Այծերը հաչում են։ Գայլը գրում է։ Մուկը մլավում է։ Առյուծը  բառաչում է:
Դեռ չէին գրել վերջացրել, պատուհանի  մոտ  հայտնվեց Առյուծը և  թռավ սենյակ: Նա բարկացած էր.
_ Այդպե՞ս: Ուրեմն  ես բառաչո՞ւմ  եմ՝  բե-ե-ե-ե, բե-ե՜… հիմա ես ձեզ բառաչել ցույց կտամ:
Առյուծը իր աջ  թաթով պոկեց  Մարկոյի գլուխը, իսկ ձախ թաթով Միրկոյի գլուխը  և խփեց  իրար:
Լավ է, որ այդ  երկու  սարսափելի  երկվորյակների   գլուխները չվնասվեցին: Առյուծը գլուխները տեղերում դրեց: Բայց կատաղած Առյուծն ամեն ինչ խառնեց  իրար՝  Մարկոյի  գլուխը դրեց Միրկոյի գլխի տեղը, իսկ Միրկոյի գլուխը՝ Մարկոյի գլխի տեղը: Երբ նրանց մայրիկը տուն եկավ, շատ չարչարվեց և շատ սոսինձ օգտագործեց, որ նրանց գլուխները կրկին դնի իրենց տեղերը: Իսկ սոսինձը հիմա այնքա՜ն թանկ է: 

%d bloggers like this: