Աշնան օրերն են հասել,
Իջել է ամպը սարին,Եվ հրաժեշտ է ասել,Կռունկը մեր աշխարհին:
Բարդին էլ չի սոսափումԱրագիլի թևի տակ,Դեղին թերթեր է թափումԱռվակի մեջ կապուտակ:
Կարմիր խարույկ է կարծեսԾեր տանձենին անտառի,Թվում է, թե մոտ վազես,Ձեռք ու ոտքդ կվառի…
Քամին շատ էր թափառել,Պարապ-սարապ թևը կախ,Բայց արդեն գործ է ճարել,Տեսեք ինչքան է ուրախ:
Ագապե Ավագյան 